Cloé Du Trefle is een Brusselse multi-instrumentaliste die staat op het punt haar 6e album uit te brengen, "La lueur". 12 nummers die elektronische impulsen, hypnotiserende piano's, organische stemmen en texturen, dansende vluchten, betoverende bassen, luminescentie en poëtische teksten in het Frans combineren, vormgegeven met geluidsontwerp.

Ze bracht ook het album « Vertige Horizontal » uit voor een tournee in Zuid-Amerika, na haar album «Entre l’infime et l’infini» met de cellisten Céline Chappuis en Thècle Joussaud. Voordat haar concept album «D’une nuit à une autre». Dit verhaal gaat over ballingschap en de mengeling van elektronische piano's , mooie orkestraties , elektrische gitaren , zang en getuigenissen vastgelegd in een documentaire aanpak zijn op ingenieuze wijze gemengd om ons onder te dompelen in een fascinerende audio road movie .

We ontmoeten achtereenvolgens een dakloze , een prostituee , een Turkse kruidenier (hilarische dichter in zijn vrije tijd ), een caricolles verkoper die sinds  4 generaties op dezelfde  2 vierkante meter leeft ... tydens de  laatste dag van het hoofdpersonage  in de stad die hij besloot te verlaten om een ​​nieuw leven op een ander continent te  beginnen « Hasards de trajectoires », het vorige en derde album van Cloé won l’Octave du Meilleur album de Chanson française (beste Album van de Franse Chanson ) en  Belgisch equivalent van de Victoires de la Musique in juni 2011 . Dit album vond plaats in real-time, rond het karakter van Lisa in een achtervolging doorheen  de stad en haar openbaar vervoer .

Tijdens Covid ontmoette ze de slamdichter Lisette Lombé. Samen creëerden ze Brûler Danser, een poëtisch, ritmisch en feministisch juweeltje dat voortkomt uit de ontmoeting van slam en elektronische muziek. Op verzoek van Lisette Lombé creëerde Cloé du Trèfle in september 2024 samen met haar de muzikale voorstelling “Eunice” uit Lisettes gelijknamige roman. De eerste zal plaatsvinden in het Centre Pompidou in Parijs. Hun duo zal ook spelen in de Philharmonie de Paris, in het Mucem in Marseille, in Esperanzah, in Solidarités, in Francofolies de Spa, op de Fêtes de la Musique in de Saint Eustache-kerk in Parijs of in het Jubelpark in Brussel. .. In 2025 beleven ze hun 100ste concert samen.

Cloé creëerde de muziek voor de Culturele Olympiades in het Théâtre du Rond Point in Parijs, waar ze onder andere zal optreden met Irène Jacob, Abdellah Taïa, Jérôme Kircher, Jacques Bonnaffé, etc.

Cloé treedt regelmatig op met Marie Darah, Belgisch en Europees slamkampioene, en creëert de muziek voor de show “« Depuis que tu n’as pas tiré ». ”.

In januari 2025 componeerde en speelde Cloé in duet met Penda Diouf in het Théâtre de la Ville-Sarah Bernhardt in Parijs voor haar tekst “Pistes”.

Na een klassieke opleiding op piano , begon Cloé elektrische gitaar en zette haar  onderzoek naar  sampler  loops of sommige nieuwe  geluiden met haar  persoonlijke computer verder . Maar Cloe kan zowel een oud harmonium kiezen , indien zij van oordeel is dat een nummer hiermee beter zou klinken of besluiten om een kabel te solderen om een  piëzo micro te verbinden op haar draagbare bandopnemer door een aantal onverwachte geluiden vast te leggen ... Cloe studeerde 3 jaar elektro-akoestiek aan het Conservatorium van Mons .

In 2007 werd haar tweede album « Microclimat » uitgebracht, waarmee ze in  2008 de “ Prix Coup de Coeur “ van de Charles Cros Academy won en werd hoofdzakelijk eigenhandig opgenomen en gemixt door Rudy Coclet.

« Sapristi » haar eerste  album, werd uitgebracht in 2004 en Renaud Lhoest ( Yann Tiersen , Venus ... ) heeft verschillende nummers  voor symphonisch  orkest gearrangeerd op deze plaat .

Cloe werd uitgenodigd om verschillende soundtracks te componeren na haar Engelstalig project “Clover 's Cloe “ en heeft met vele kunstenaars samengewerkt: Daniel Helin, l’Orchestre du Mouvement Perpétuel, Julos Beaucarne, Pitcho, Manza, Pôm B.Bouvier (Marseille), Hands up Boys, l’Oblikollectif (Toulouse),...

Verschillende stukken van haar albums werden overgenomen  op compilaties van het tijdschrift Les Inrockuptibles.

Cloé du Trèfle won de eerste prijs Concours   Musique à la française 2003 et le Prix du Botanique.Ze won eveneens «Le prix Coup de Cœur van de Réseau belgo-français « Couleur Chansons » award tijdens de halve finale van de 2002 Biënnale van het Franse lied.

Ze heeft op haar kerfstok een reeks  talloze concerten , waaronder de Francofolies de Spa 2003 , 2004 en 2007 , 2012 , het voorprogramma van Arthur H (Nuits Botanique 2003)  Benabar , Stephan Eicher , Yves Simon , Vincent Delerm (Cirque Royal) ... Ze was hoofdact op Botanique in december 2004 , januari 2007 , mei 2010 ( Nuits Botanique) januari 2011 ( Orangerie du Botanique) en onlangs stelde ze ook ginds haar laatste CD voor…

Terwijl wij in quarantaine brioches maakten, lanceerde Cloé du Trèfle onvermoeibaar haar eigen merk gerecyclede vinylplaten (die in Dubai belandden voor de Universal Expo!) en zorgde ze voor de muziek bij Virginie Hocq's virtuele Apéros-Gym. Cloé du Trèfle nam de eerste EP van actrice Muriel Bersy (Les Vedettes) op en produceerde: Erzebeth.

Cloé du Trèfle componeert ook voor theater en cinema: de originele muziek voor de film “Juwaa” van Ngangi Mutiri of die van de documentaires “De l'autre côté des mères” geproduceerd door een feministisch collectief, Casus Belli van Anne Levy Morelle, of zelfs de muziek van het Brusselse Internationale Vrouwenfilmfestival

Cloe heeft een internationale reputatie in Engeland , Duitsland , Zwitserland, Nederland , Spanje, Polen, Kinshasa  ... maar ook in Brazilië en keerde terug van een tour van 14 concerten in China, Chili en een tour in Vietnam ( met inbegrip van het Hanoi Opera House ) .